On the hunt

Leaffur

Tussen de schaduwen van de planten gleed een slank kattenlichaam door. Door de schaduwen leek haar chocoladekleurige lapjesvacht alleen maar meer gevlekt. Leaffur droeg een kleine muis met zich mee die ze al gevangen had. Ze begroef het muisje tussen de wortels van een boom, ze zou deze later wel ophalen. Ze zwiepte sierlijk met haar staart en glimlachte rustig, ze had alle tijd van de wereld. Het was een tijdje vredig in de territoria dus ze voelde zich zelf ook rustig. Haar neusvleugels trilden toen ze de lucht proefde. De rijke geur van de strook bos vulde haar neus. Dit was haar favoriete jachtplek, ze viel hier het minst op dankzij haar gevlekte vacht. Haar staart zwiepte rustig heen en weer terwijl ze zich even uitrekte. Ze rook even geen prooi, tenminste, geen verse geuren. De angstkreet van de muis die ze gevangen had moest ze allemaal weggejaagd hebben. De zonnestralen vielen tussen de bladeren door en verwarmden haar vacht. Ze rekte zich opnieuw uit, ze had vannacht erg onrustig geslapen. Helemaal wakker was ze niet. De geur van een eekhoorn drong haar neus binnen. Ze ademde diep in en stapte in de richting van de geur. Het spoor was vers, de eekhoorn was er pas net langs gekomen. Ze liet zich in de jachthouding zakken en sloop er poot voor pootstap heen. Haar staart zwiepte heen en weer. Daar zat het beestje, een pluizige rode staart, de grote ogen. Het was zeker een eekhoorn. Het knaagde aan een nootje, totaal in de ban van zijn voedsel. Een grijns vormde zich rond haar lippen, dit zou makkelijk worden. Ze voelde de spieren in haar achterpoten zich aanspannen. Ze wachtte nog even af, verscholen tussen de struiken voelde ze zich machtig en veilig. Alles in haar zei dat dit het moment was, ze zette zich af en leek uit de struiken te exploderen. Ze voelde het zachte bont van de eekhoorn vacht onder haar poten en haar tanden zonken in de tere nek van het beestje. Het bloed van de eekhoorn smaakte zoutig op haar tong. Het beestje probeerde nog los te komen, maar al snel hing het slap, het was over. Ze rekte zich even tevreden uit en ze kwam overeind. Plots hoorde de ze struiken achter zich ritselen. Ze spitste haar oren en ze draaide haar kop om in de richting van het geluid.

Leaffur

De struiken stopten met ritselen en een witte vacht verscheen tussen de de varens, ze viel eigenlijk wel erg op besefte ze. Zou ze dan wel kunnen jagen? Ze besloot het voor de zekerheid maar niet te vragen, het kon als een belediging opgevat worden om te vragen. De spanning die ze had opgebouwd om een indringer te verjagen, verdween uit Leaffurs spieren, misschien was ze ondanks dat het zo vredig was toch nog alert. Ze boog haar kop respectvol en ze legde de eekhoorn neer. 'Hallo Spottedstar, het gaat goed hoor' Miauwde ze rustig terwijl ze ging zitten. Haar staart werd zorgvuldig over haar voorpoten gevouwen. 'En met u?' Leaffur had erg veel respect voor Spottedstar, dus ze wou haar zeker niet op haar teentjes trappen. Ze tilde een van haar voorpoten op en likte zorgvuldig vuil tussen haar nagels vandaan. Ze wreef met haar poot langs haar wang en oren. Ze had nu al een tijdje gejaagd en dat was ook aan haar te zien. Takjes en twijgjes waren in haar vacht verstrengeld en zo nu en dan was er een veeg modder zichtbaar. Ze keek even afkeurend naar haar vacht, dat zou een flinke wasbeurt worden als ze weer terug kwam. Maar daar had ze niet zoveel moeite mee, dan had ze weer eens wat te doen. Het viel haar op dat Spottedstar erg stil was, eigenlijk was ze dat de laatste tijd wel erg vaak, besefte ze plotseling. Voorzichtig keek ze weer op, stil wachtend op de reactie van Spottedstar. Ze rechte haar rug en keek naar respectvol aan.

Het waaide wat hard maar gelukkig was haar vacht nog wat dikker dus was het niet koud. Ze flikte haar staart en ging ook zitten toen Leaffur ging zitten. Ze merkte dat ze naar haar vacht keek en toen naar de muis, ze glimlachte, "Ik kan makkelijk jagen hoor, ik pak ze voor ze me zien," zei ze rustig. Toen ze vroeg hoe het ging moest ze even nadenken, "Goed, het is nieuwblad en we de prooi rent goed dus kunnen we goed door nieuwblad heen zonder problemen." Haar vacht zat onder zand en ze schudde het even uit. Ze moest binnen een dag een deputy vinden sinds ze net leider was geworden had ze er nog geen. Ze dacht diep na en als Leaffur nog wat had gezegd had ze het niet gehoord. Ze keek even omhoog naar de lucht waar de zon scheen en toen naar de grond en dacht weer na, wat nu? Ze moest ook nog de Medicine Cats kiezen, twee zelfs, het zou erg druk worden de komende week.

[Lijkt korter omdat ik kleinere grote heb!]

Leaffur

De wind woelde door haar vacht en verkleumde haar tot het bot, ze had niet zo'n lange vacht. Een rilling liep langs haar rug tot het puntje van haar staart. Ze schudde haar vacht uit tot het helemaal overeind stond, ze begon het minder koud te krijgen. Haar staartpunt bewoog wat heen en weer en ze keek op naar Spottedstar die vertelde hoe ze jaagde. Leaffur knikte, 'Dan moet je wel snel zijn,' Miauwde ze bewonderend, maar toch voelde ze zich lichtjes ongemakkelijk omdat Spottedstar wist dat ze over haar jachttechnieken nadacht, dit had haar redelijk verrast. Maar veel tijd om erover na te denken had ze niet, snel daarna kreeg ze het antwoord op haar eerdere vraag. Ze knikte, 'Mooi zo, als er veel prooi is in nieuwblad dan zal er vast ook wel genoeg zijn bij groenblad,' Miauwde Leaffur, even aarzelde ze, 'Maar ik denk dat we alsnog wel zuinig moeten doen, het zou zonde zijn als er prooi nutteloos bleef liggen,' Eindigde ze uiteindelijk. Haar trillende snorharen verraadden haar nervositeit over haar uitspraak. Ze keek naar Spottedstar's peinzende blik, zou het moeilijk zijn om een leider te zijn? Natuurlijk was dat moeilijk, ze moest nog veel keuzes maken, ze moest bijvoorbeeld nog een deputy kiezen, medicijnkatten. Ze sloot haar ogen even, ze kon het niet helpen om er zelf over te peinzen, ze tenslotte een warrior can deze clan, en dat beviel haar goed. Ze ontspande zich weer en ademde diep in en uit. Ze rook de geur van een muis, maar het was onbeleefd om het gesprek zomaar af te kappen, en trouwens, ze had al veel gevangen.

Ze keek naar de poes toen ze haar ogen opende. "Leaffur, ik heb hulp nodig, ik wou graag weten of je Deputy zou willen worden," zei ze voorzichtig. De bomen ritselde en ik rook de geur van mijn muis en legde hem voor Leaffur. "Eet maar, jij hebt veel gevangen voor de Clan," zei ze rustig en keek weer even naar de wolken die donkerder werden, het zou vast even gaan regen, dit gebeurde vaker in nieuwblad.

[Inspiloos, sorry!!!!!]

Leaffur

Spottedstar sprak weer. Leaffur wou net haar andere poot gaan wassen maar die bleef in de lucht hangen. Ze verstijfde en haar nekhaar rees omhoog, deputy? zij? 'I-ik?' Stamelde ze. De bladeren ritselden en de bries werd steviger. De wolken werden donkerder, zou dit Starclans teken zijn dat ze het er niet mee eens waren? Ze boog zwijgend voorover en at wat van de muis, ondanks dat ze geen honger had. Zorgen dwaalden door haar hoofd, ze was nog niet eens zo lang een warrior, waarom had Spottedstar haar uitgekozen? Ze kreeg bijna geen hap door haar keel. Zachtjes hoorde ze de regen al in de verte neer tikken op de bladeren. Een druppel viel op haar neus. Ze schrok erdoor op en kwam overeind. Ze schudde haar kop even om het water af te schudden. 'Ik denk dat we maar beter ergens kunnen gaan schuilen..' Murmelde ze. 'We moeten niet onnodig ziek worden zonder medicijnkat.' Ze kwam overeind en schudde haar vacht uit. Ze bleef respectvol op Spottedstar wachten, zij was tenslotte leider. Maar alsnog bleef de vraag van Spottedstar door haar kop spoken. Ze kon geen deputy worden, ze had nog geen apprentice gehad, en ook was ze niet goed genoeg, wat als ze het verknalde?

Leaffur

Leaffur keek op van die woorden, ze zou ook nog een apprentice krijgen. Maar ze twijfelde nog steeds of ze het wel kon. Het begon wel lekker warm te worden, ondanks de regen. Misschien was ze er dan alsnog klaar voor. Ze onderbrak haar gedachten, ze kon het niet, ze was te jong en te besluiteloos. Ze liep samen met Spottedstar naar het kamp en voorzichtig legde ze de eekhoorn op de prooistapel. Ze nam de tijd om te genieten van de zonsondergang. Ze was er dol op, de zon kleurde de hemel met allerlei mooie kleuren. Ze kon er wel eeuwig naar kijken, maar helaas, alles ging over en de zonsondergang dus ook. Al snel was de hemel in duisternis gehuld, behalve de maan. Ze keek ernaar omhoog, het zou niet meer lang duren tot de gathering. Ze keek naar Spottedstar, wie zou ze allemaal meenemen? Ze waren niet met zo heel veel. Ze krulde haar staart om haar voorpoten en ze keek naar de sterren. Ze voelde de aanwezigheid van Starclan. Ze had besloten en ze keek naar de lucht. Wat starclan ook voor haar in petto had, ze was er klaar voor. Vastbesloten keek ze naar boven naar de sterren.

Leaffur

Leaffur keek om naar haar leider, Spottedstar en legde haar oren wat achteruit. Haar poten schoven wat ongemakkelijk over de grond, het was duidelijk dat hun leider een deputy nodig had, maar was het wel goed om het aan te nemen als ze zeker wist dat ze het niet aan kon. Ze zuchtte zwakjes en zette haar oren wat overeind. Ze tilde haar kop weer op en keek naar de sterren die fonkelden en twinkelden aan de hemel. Ze hield haar kop even scheef, misschien wisten de katten in Starclan een antwoord. Ze staarde geconcentreerd naar de sterren maar liet daarna haar kop weer zakken, helemaal niks. Maarja, ze was ook geen medicijnkat. Het was niet de bedoeling dat zij berichten van Starclan zou krijgen. Maar dat betekende wel dat ze zelf de beslissing moest nemen. De wind blies door de bomen en struiken heen en maakte hiermee een vreemd fluister geluid. Leaffur besefte zich met een schok dat het een hele eer was om als deputy gevraagd te worden, wat stom van haar. Ze keek Spottedstar aan, nog steeds met twijfel in haar buik, maar ze begon te spreken, 'Spottedstar.. Ik heb er over nagedacht, het zal me een eer zijn om u als deputy te dienen' Miauwde ze plechtig en ze boog haar kop even.